Όσοι έχουν κάποιο ζωάκι στο σπίτι τους θεωρούν απολύτως φυσιολογικό να συνομιλούν μαζί του. Οι περισσότεροι άλλωστε απευθύνονται σε αυτό όπως ακριβώς θα απευθύνονταν και σε έναν άνθρωπο. Τα κατοικίδιά μας είναι άλλωστε μέλη της οικογένειάς μας. Γίνεται να μη μιλάμε στα μέλη της οικογένειάς μας;
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, petpetmag@gmail.com
Όσο όμως φυσιολογικό μας φαίνεται εμάς αυτό τόσο περίεργο φαίνεται σε αυτούς που δεν έχουν κατοικίδιο. Και μας κοιτάνε περίεργα. Πόσες φορές δεν έχετε δει να σας κοιτάνε-οι μεγαλύτεροι σε ηλικία περισσότερο- “κάπως” όταν απευθύνεστε στο σκυλάκο σας στη βόλτα; Ή όταν πιάνετε μια μίνι κουβεντούλα μαζί του στο πάρκο; Σε όλους μας έχει τύχει κάτι ανάλογο. Και σε όλους κάποια στιγμή μας έχει τύχει να μας αποκαλέσουν τρελούς. Ή περίεργους. Ή βαρεμένους. Επειδή απλά μιλάμε με το ζωάκι μας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλοί από εμάς να κοιτάμε γύρω γύρω ενοχικά όταν θέλουμε να του πούμε κάτι ή να του ψιθυρίζουμε για να μη μας ακούσουν και καλά. Και σίγουρα θα υπάρχουν και κάποιοι που μπορεί να έχουν αναρωτηθεί: “Μήπως όντως έχω τρελαθεί;”